وقتی سرنوشت زندانیان گنبد در دست یک آخوند افیونی بود!
مرکز مطالعات تورکمن- اسناد سخن می گویند!
دستگیری های فله ای بعداز بخاک و خون کشانیدن جنبش ملی- دمکراتیک تورکمن برهبری ستاد مرکزی شوراها و اعدام اسرا و دستگیرشدگان در بیدادگاههای گنبد، تراژدی بزرگی است که بعدها خود حاکم شرع روانی رژیم، خلخالی بدان اعتراف کرد. وی بدون هیچگونه مدرک و پرونده ای بطور شفاهی دستور اعدام رهبران شوراها؛ توماج و یارانش و نیز دهها جوان انقلابی را صادر کرد. دنبالۀ اقدامات “انقلابی” وی را آخوندهایی مثل حجت الاسلام دهقان با همکاری جنایتکارانی مثل حاج عزیز با حدت و شدت بیشتری ادامه دادند. اخیرا از میان اسناد انقلاب اسلامی به پرونده این آخوند که زمانی حاکم شرع گنبد بود برخوردم. در زیر آنرا مشاهده خواهید کرد. ضمنا نگاهی هم به وضعیت شکنجه گاه(زندان) گنبد نیز می افکنیم و می بینیم که شکنجه گران آن زابلی ها هستند.
“در میان مسئولین زندان، بیش از همه مدیر اندرزگاه ۱ آقای سرگلزایی و آقای لگزایی رئیس حفاظت زندان در ضرب و شتم زندانیان نقش دارند.”
دستگیری و بازداشت حاکم شرع دادگاه های انقلاب استان سمنان و منطقه گنبد-گرگان
خبرگزاری جمهوری اسلامی 24/6/1366
حجت الاسلام دهقان حاکم شرع دادگاه های انقلاب اسلامی استان سمنان و منطقه گنبد و گرگان چند روز قبل باتهام استعمال مواد مخدر در تهران دستگیر شد.
بگزارش رسیده نامبرده هم اکنون در زندان اوین در بازداشت بوده و از سمتهای خود نیز عزل شده است.
زندان گنبد
یک منبع مطلع به اطلس گفت که آب آشامیدنی زندانیان زندان گنبد از آب چاه کاملا غیربهداشتی تهیه می‌شود و این مسئله باعث ابتلای زندانیان به امراض گوارشی و کلیوی شده است. بندهای این زندان فاقد آشپزخانه و یخچال بوده و زندانیان مجبورند از غذای بی‌کیفیت و نامرغوب زندان تغذیه کنند. همچنین زندانیان به دلیل نبود یخچال، به لبنیات و مواد گوشتی و تغذیه سالم دسترسی ندارند.
گزارش شد که بند قرنطینه بهداشتی این زندان افتتاح شده است. وضعیت بهداشتی زندان گنبد کاووس بسیار پایین‌تر از استاندارد بوده است. طبق اطلاعات دریافتی اغلب مکان‌های زندان، فاقد سیستم سرمایشی گرمایشی هستند، آب حمام‌ها همیشه سرد است، دوش‌ها تنها برای دو الی سه ساعت در روز باز می‌شوند و زندان بسیار بیش از ظرفیت‌اش زندانی دارد. سالن ۱ اندرزگاه ۱ با حدود دویست زندانی تنها دو عدد دوش حمام، سالن ۲ با حدود صد تا دویست زندانی سه دوش و سالن ۳ با چهار صد زندانی هشت دوش دارد. غذا در این زندان عموما به یک کفگیر برنج، نصف کف دست نان و مقدار بسیار کمی خورشت محدود می‌شود. ورزش در این زندان در ساعت شش و نیم صبح اجباری است و اگر مسئولین از ورزش کردن زندانی‌ها راضی نباشند، درهای سالن‌ها را بسته و زندانی‌ها را تا عصر بدون غذا در حیاط زندان رها می‌کنند
طبق اطلاعاتی کسب شده، تقسیم‌بندی این زندان دراین زمان به شکلی که در شرح ذیل می‌آید، صورت می‌گرفته است. این زندان از پنج قسمت تشکیل می‌شود. قرنطینه به نوعی بند جوانان است و برخی از زندانیان مالی نیز در آن نگه‌داری می‌شوند. در عین حال قرنطینه زندانیانی را که به تازگی وارد زندان شده معمولا برای یک تا دو هفته در خود جا می‌دهد. این بند پنج اتاق و یک حیاط کوچک دارد. اندرزگاه ۱ برای نگه‌داری محکومین کم‌تر از ۵ سال (در مواردی ۷ سال) استفاده می‌شود. این زندان از سه سالن بدون اتاق تشکیل شده است.
سیستم تنبیهی این زندان در این دوره زمانی، علاوه بر ضرب و شتم، بیش از هر چیز شامل فرستادن زندانی به انفرادی و اندرزگاه ۳ بوده است. در میان مسئولین زندان، بیش از همه مدیر اندرزگاه ۱ آقای سرگلزایی و آقای لگزایی رئیس حفاظت زندان در ضرب و شتم زندانیان نقش دارند.
ملاقات زندانی‌ها با اعضای مرد خانواده‌هایشان ممنوع اعلام شد
به نقل از سایت اطلس زندانهای ایران
تهیه و تنظیم. مرکز مطالعات تورکمن
4 آگوست 2021
