هشدار! حاکمیت مافیایی آشغابات، استقلال تورکمنستان را به خطر می اندازد!

بعداز سقوط شوروی اینبار شلاق دیکتاتوری خودی- باشیزیم نیازوفی و حارام داغی بردی محمدوفی- بر گرده ملت تورکمن زخمها وارد کرده و می کند. ترس و نگرانی ما از این است که بالاخره این نارضایتی ها فوران کرده، جمهوری تورکمنستان به دام سیاست برپائی شوروی نوین پوتین بیافتد و استقلال کشور از بین برود.

طبق اخبار واصله بیش از دونیم میلیون تورکمن برای یافتن کار و پیدا کردن لقمه نان کشور را ترک کرده راهی کشورهای همسایه و یا روسیه می شوند. فقر و بدبختی از یکسو و فشارها مأمورین اطلاعاتی و پلیس، مردم را به ستوه آورده است، تمامی رشته های بیزنس و تجارت در دست مافیای خانواده بردی‌محمدوف‌ها، خواهران و داماد و خویشان وی قبضه شده و هیچکس بغیر از آنها حق تجارت- چه داخلی و چه خارجی- را ندارد. فشار بر زنان تورکمن توسط حاکمیت مافیایی بقدری وحشتناک است که حتی رژیم طالبان افغانستان را پشت سر گذاشته‌اند. رانندگی، گرفتن گواهینامه رانندگی، حتی نشستن در کنار راننده در جلوی ماشین برای زنان غدغن می باشد، سالن‌های آرایش و زیبایی بایستی طبق مرام و دستور مافیایی حاکمیت زنان را آرایش کنند. هیچکس-جز باند مافیا- حق سوار شدن و خرید ماشین با رنگ سیاه را ندارد. ناموس مردم نیز از تعرض گروههای وابسته به خانواده مافیا در امان نیست، دختران و زنان جوان براحتی از خیابانها ربوده شده به خانه‌های عشرت برده می شوند. در این رژیم جنایتکار حتی به حیوانان نیز رحم نمی شود. تورکمنهایی که برای یافتن کار به ترکیه می روند براحتی به دام مافیای تورک افتاده، شیره جانشان کشیده می شود، براحتی کشته می شوند و اگر دختر جوان باشد سر از روسپی خانه‌ها در می آورند.

و یا چند نمونه از جنایاتی که در پایتخت و شهرهای بزرگ اتفاق افتاده را از نظر می گذرانیم:

آشغابات: در 15 مارس سالجاری  یک خانواده کامل؛ زن و شوهر و پسر 11 ساله و سگشان توسط دو مهاجم در منطقه حیتروکای عشق آباد با ضربات چاقو کشته شدند.(دو منبع رادیو آزادی21 مارس این را گزارش کردند.)

کشتار سگ‌ها و حمل اجساد آنها توسط ماشین‌های زباله

 “جاده” بالقان نبیت داغ و “عصر طلایی” تورکمنستان!

این هم از وضعیت ایاب و ذهاب مردم در دوره مافیایی حرام داغی

مسائل و مشکلاتی که در بالا بدان اشاره کردیم قطره‌ای از دریا می باشد. مسئله اساسی و مهم حفظ استقلال جمهوری و عدم وابستگی می باشد که صد البته با تغییرات اساسی در کشور و روی کار آمدن حاکمیتی ملی، مشکلات فوق قابل حل است ولی وای به روزی که کشور از دست برود. به عقیده ما جنایات این باند مافیایی حاکم بر کشور روز به روز به نارضایتی مردم می افزاید گونه‌ای که همانطور در بالا اشاره کردیم میلونها تورکمن کشور را ترک کردند. ناراضیان می گویند: «هر کی بیاد حتی روس بیاید، از اینا بهتره- ما دیگر جانمان به لب رسیده…»

تاریخ اخیر تورکمنستان به ما نشان داده است که متأسفانه در اثر اتخاذ سیاست و تدبیرهای غیردیپلوماتیک- تنها اتکا بر شجاعت بدون سلاح، گوش نکردن به سیاستهای دیپلوماتیک برخی رهبران تورکمن در جنگ گؤکدپه، آنچنان ضربه‌ای به استقلال تورکمن وارد آمد که نتیجه روحی و روانی آن تابه امروز- نزدیک به 150 سال- حس می شود، برتری روس (بییک روس حالق)، روسگرایی، آسمیله شدن در فرهنگ روسی و… که منجر به دهها سال حاکمیت زورگویان تزاری و سپس 70 سال آقابالاسری سرخ‌ها شد.

بعداز سقوط شوروی اینبار شلاق دیکتاتوری خودی- باشیزیم نیازوفی و حارام داغی بردی محمدوفی- بر گرده ملت تورکمن زخمها وارد کرده و می کند. ترس و نگرانی ما از این است که بالاخره این نارضایتی ها فوران کرده، جمهوری تورکمنستان به دام سیاست برپائی شوروی نوین پوتین بیافتد و استقلال کشور از بین برود.

تا دیر نشده باید اعتراض علیه باند مافیایی بردیمحمدوف‌ها را گسترده‌تر کرد.

مرکز مطالعات تورکمن.

سوئد 24 مارس 2023